Fibromioma uteri eshte nje rritje jo-kanceroze ne murin uterin, ne cfaredolloj permasash nga mikroskopike deri ne madhesine e nje pjepri.
Fibromiomat janë gungëzime të rrumbullakëta e të forta shpesh në grupe të vendosura ne muret e mitrës. Ato përbehen nga fije muskulore dhe ind fibroz. I përgjigjen rritjes së nivelit të estrogjeneve që është njeri nga hormonet femërore. Rritja e vlerave hormonale do të sjelle për pasoje përshpejtim të rritjes së fibromiomes.
Një gjë e tille ndodh në raste të:
Pas vendosjes së menopauzës fibromiomat mund të zvogëlohen apo zhduken plotësisht
Cilat janë shkaqet dhe rreziqet?
Nuk njihet një shkak i qarte i formimit të fibromiomave. Studimet kanë treguar se rritja e tyre ndikohet nga faktorë:
* Gjenetik si faktor i rëndësishëm në zhvillimin e miomave.
* Ndodhin më shpesh në periudhën riprodhuese gjate se cilës ka një rritje të furnizimit me gjak të mitrës.
* Estrogen dhe Progesteroni që janë hormonet femërore, duket se nxitin rritjen e tyre. Është parë që fibromiomat kanë më shumë receptor për estrogjenin dhe progesteronin.
Faktorët e riskut përfshijnë:
* Trashëgimia : dhe kjo me e madhe nëse nesa apo motra ka fibromiomë.
* Faktori Racial : gratë e zeza vuajnë 3 herë më shumë, si dhe përmasa dhe numër më të madh miomash sesa gratë e bardha.
Shume gra mund te mos kenë shenja të pranisë së fibromiomave. Simptomat varen nga numri, përmasa dhe lokalizimi e tyre :
Fibromiomat janë të shpeshta në gratë mbi 35 vjeçe. Rralle janë malinje apo kanceroze. Miomat që rriten nën sipërfaqen e jashtme të mitrës mund të ndihen si gunga gjatë ekzaminimit pelvik. Ndërsa miomat që rriten në brendësin e mitrës janë më vështire të ndihen gjate këtij ekzaminimi.
Diagnoza konfirmohet nëpërmjet ekzaminimit ekografik. Rralle mund te nevojitet dilatacioni dhe kyretazhi (D&C) për të marrë pjesë indore nga brendësia e kavitetit uterin.
Tërësia e kavitetit uterin shihen nëpërmjet Histeroskopise, për të përjashtuar dhe ekzistencën e kanerit uterin apo të polipeve endometrial. Rezonanca magnetike jep me saktësi përmasat, lokalizimin dhe ndihmon në përcaktimin e mënyrës së trajtimit.
Duke qenë se shkaktaret e formimit të tyre nuk njihen, nuk ka asnjë mënyre për të parandaluar zhvillimin e tyre.
Cilat janë pasojat?
Shumica e fibromiomave nuk japin simptoma dhe si pasoje nuk kane nevoje për trajtim.
Shpesh herë përdoren medikamentet për të zvogëluar tumorin duke ulur nivelet e estrogjenit në gjak të tilla si GNRH agonsit , androgjen , antinflamator josteroid.
Gratë me hemorragji në sasi të madhe të zgjatur në kohë që çojnë në anemizim të tyre dhe të pamundura të kontrollohen me medikamente duhet ti nënshtrohen ndërhyrjes kirurgjikale, që në vartësi të kërkesës për të lindur fëmije mund të jete nga heqje vetëm të fibrommiomes deri në heqje të krejt mitrës.
Në rast se mioma është e vendosur në kavitatin e mitrës heqja e saj mund të bëhet me rezektoskop, me rrugë tranvaginale.
Një tjetër procedure që mund të përdoret është embolizimi artial gjatë të cilit vendoset një tub në arterian uterine dhe injektohen rruaza të vogla që shkojnë drejt tumorit. Këto bllokojnë rrjedhën në arterien cak con në tkurrje të fibromiomes.
Trajtimi me lazer, apo MIOLYSIS, është një tjetër procedure që bën shkatërrimin e fibromiomes. 3-4 muaj më parë gruaja duhet të marrë disa medikamente që shkaktojnë tkurrjen e tumorit e me pas bëhet trajtimi me lazer.
Cilat janë efektet anësore të trajtimit?
Ndërhyrja kirurgjikale mbart rrezikun e hemorragjisë, infeksioneve apo reaksioneve alergjike nga anestezia.
Çfarë ndodh pas trajtimit?
Nëse realizohet hysterektomia nuk kam më rrezik të zhvillohet asnjë fibromiom tjetër.
Nëse gjatë ndërhyrjes hiqen dhe vezoret duhet të vazhdoje trajtimi me zëvendësues hormonal.
Nëse behet miomektomia (heqja vetëm e fibromiomes ) në rreth 10 % të rasteve ka rritje të mëpasshme
Si behet monitorimi?
Gratë me fibroid duhet të egzaminohen çdo 6muaj për të monitoruar përmasat e tumorit dhe qarkullimin e gjakut brenda tij, si dhe shfaqjeje e simptomave të ndryshme.